شکایت

  من از سایه متنفرم. سایه، آفتاب را باور نمی کند؛ سایه ، خورشید را سانسور می کند؛ سایه، روی نور پرده می کشد.                                                                         سایه، آدم را به بازی می گیرد و گاه از روبرو و گاه از پشت سر برایش شکلک درمی آورد!

 آه از دست عینک دودی تو، آنگاه که بر چشمت سایه می اندازد؛ افق چشمان تو همیشه شب است،تاریک و ظلمانی . این دود آه من است که بر شیشه عینکت افتاده است !

 من علیه تمام پنجره های بسته و پرده های کشیده اعلان جرم می کنم ! من از چشمهایی که نگاه می کنند ولی نمی بینند، از چشمهایی که می بینند ولی خود را به ندیدن می زنند شکایت دارم ! من از شب چشمان تو، از نازکی لبهای تو و از عمق نگاه تو شاکی ام !

 من از دست زیبایی و از دست تو دادخواهی می کنم......!